E.K.C.A.’s visweekend 2017

Wegens succes bezochten de E.K.C.A.-vissers voor het derde jaar op rij “hun” eiland in de Loosdrechtse plassen. Helaas met 1 man minder dan vorig jaar. Jacques van de Wijngaard vond het risico te groot om met zijn wankele gezondheid een heel weekend van huis te gaan, ook al hadden alle anderen geen enkel bezwaar tegen zijn deelnemerschap en was er voldoende medische hulp aanwezig om eventuele calamiteiten op te vangen. In plaats van bij Jacques verzamelden we nu bij Rob Lambermont in de tuin. Gelukkig stonden daar de traditionele bokkenpoten op tafel, want er zijn nu eenmaal dingen die je nooit moet veranderen. Na een copieuze lunch gaven we de paarden en de honden een knuffel en vertrokken naar het gehucht Scheendijk bij Breukelen. De routine zat er goed in en voor we het wisten tuften we met kapitein Teun aan het roer richting eiland.

Eenmaal aangekomen vlot de bagage uitgeladen en de hengels uit de foedralen gehaald. Er was nu wel gemaaid en zelfs opnieuw gras ingezaaid, maar er waren toch nog enkele overhangende takken die ons visplezier konden bederven (en ook daadwerkelijk deden; de eerste inworp van Hans van der Vorst eindigde al in de berk). Gelukkig hadden we zaagmans bij ons (zie bijgaande foto).

Omdat de wind nogal vervelend uit de verkeerde hoek kwam was 1 kant van het eiland vrijwel onbruikbaar als visstek. Gelukkig is het een langwerpig stuk land, dus met z’n allen aan de andere kant ging ook goed. Volgens de overbuurman werd er goed gevangen de laatste tijd, en dat bleek te kloppen. Iedereen tikte regelmatig een visje op de kant, hoewel ze allemaal aan de kleine kant waren. Geen palingen en grote brasems, zoals vorig jaar, maar veel voorns, bliekjes en zelfs enkele grondels. Pas in de loop van de dag kwamen er grotere exemplaren op de kant, zoals mooie ruisvoorns en ook enkele brasems.

Maar de vislijn kan natuurlijk niet de hele dag gespannen zijn, dus er werd ook gepuzzeld, gekaart en vooral veel gekletst. Als je elkaar maar 1 maal per jaar ziet heb je een hoop bij te praten, en dat deden we dan ook. Het sluitstuk van het weekend was de viswedstrijd op zondagavond. Traditioneel mocht de winnaar van vorig jaar de regels bepalen. Er kwam een lijstje met vissoorten en bijbehorende punten op tafel en de plekken waren dit jaar genummerd en daar werd om geloot. Na het startschot ving Theo Arends onmiddellijk de eerste vis en volgde zijn buurman Teun Olthof op korte afstand. Dat beloofde wat. Na een flink aantal kleine visjes (1 punt per stuk) tikte Rob Lambermont de eerste vijfpunter uit het water: een mooie brasem (zie foto). Dit was nog lang niet beslist. Maar in de tweede helft waren weer eens de bordjes verhangen. De snelle starters verzuurden en op de kop van het eiland werd gewoon stug doorgevangen. Weliswaar allemaal 1-punters, maar als je er daar 19 van op de kant tikt is dat genoeg voor de eindoverwinning.

De scorelijst:

Jack Goedegebuure: 19
Rob Lambermont: 11
Rob van de Glind: 7
Teun Olthof: 7
Theo Arends: 6
Hans van de Vorst: 1

Voor volgend jaar hebben we alweer een reservering gemaakt voor dezelfde stek, want mooier en beter dan deze locatie is nauwelijks denkbaar.